آموزش کاخن

آموزش کاخن در آکادمی نارون 

ساز کاخن یکی از سازهای نوظهور عرصه موسیقی است که چند سالی ست در ایران نیز رواج یافته و طرفدارن زیادی نیز پیدا کرده است از انجاییکه اکادمی نارون از کاملترین مجموعه های اموزشی کرج میباشد آموزش این ساز نیز در ساز و کار مجموعه نارون جایگاه ویژه ایی دارد که توسط اساتیدی مجرب و متخصص تدریس میشود. دورهای آموزشی این ساز زیبا را در محیط آرام آکادمی نارون تجربه کنید و لذت ببرید .

آموزش کاخن 

کاخن یکی از سازهایی  است که به تازگی شناخته شده است و به همین علت کتا و منبع آموزشی خاصی برای این ساز وجود ندارد پس با توجه به نیاز هر گروه سنی جزوه هایی برای آموزش تدارک دیده شده که تلاش بر جامع و کامل بودن ان ها شده است وهمچنین برای گروه سنی کودکان نیز جزوه ی خاصی مبتنی برریتم شعر طراحی شده است .
به نت نویسی کاخن  ( اپن ) گفته میشود .

مدت زمان یادگیری کاخن

مثل یادگیری اکثر سازها یادگیری ساز کاخن علاوه بر حضور مستمر استاد خبره و متخصص ،تمرینو پشتکار هنرجو از فاکتورهای اصلی یادگیریست، ولی به طور معمول حدود 6 ماه زمان میبرد تا بتواند ملودی های زیبایی را به صورت مبتدی بنوازد .

 قیمت کاخن و تهیه کاخن

قیمت کاخن ارتباط مستقیمی با شرکت سازنده  ویا کشور سازنده این ساز است به طور مثال میتوان از کاخن پادوک نام برد که از قدیمی ترین و شناخته شده ترین کاخن در ایران است که به پاکو تغییر نام داده است از برندهای خارجی هم میتوان از کاخن سلا ساخت کشور آلمان یا کاخن لاروسا ساخت کشور اسپانیا ویا کاخن مینل ساخت کشور تایلند نام برد .
حدود قیمت کاخن از 400 هزارتومان شروع خواهد شد .
مشاورین ما در آکادمی نارون برای تهیه و آموزش این ساز پرطرفدار در کنار شما خواهند بود  برای اطلاعات بیشتربا شماره های آموزشگاه تماس حاصل فرمایید.

قیمت کلاس کاخن درکرج 

نرخ و قیمت تمامی کلاسهای موسیقی براساس نرخ مصوب اداره کل فرهنگ و ارشاد ارسلامی معین میشود و آموزشگاه فرهنگی هنری فرا اندیشه نارون البرز با توجه به تمامی قوانین مصوب اداره کل نسبت به دریافت شهریه اقدام خواهد کرد .
جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانید با آکادمی نارون تماس حاصل نمایید .

معرفی کامل ساز کاخن یا کاخون 

کاخن  قدمت زیادی ندارد و تاریخچه پیدایش آن کم است. کاخون یا کاخُن  نوعی ساز کوبه‌ای است.
کاخن لغتی اسپانیایی به معنی جعبه، صندوق یا صندوقچه است که به نوعی ساز کوبه‌ای گفته  می‌شود.
نوازنده کاخن بر روی آن می‌نشیند و با ضربات کف دست و انگشتان که بر روی صفحه جلویی (تاپا) و صفحات کنار و بالای ساز می‌کوبد، صدا تولید می‌کند.
همچنین از ابزارهای نوازندگی دِرام و دیگر سازهای پرکاشن نظیر مَلِت‌ها(mallets)، استیک‌ها(sticks) و بِراش‌ها(brushes) در نواختن کاخن هم استفاده می‌شود.

تاریخچه سازکاخون

کاخن قدمت زیادی ندارد و تاریخچه پیدایش آن کم است.در ابتدا کولی‌های اسپانیایی به همراه رقص و آواز و عضو جدا نشدنی موسیقی فلامنکو یعنی گیتار، بر روی جعبه‌های میوه ریتم اجرا می‌کردند که به مرور زمان حالت ساز گونه به خود گرفت و به کاخن امروزی تبدیل شد.
کاخن از اواخر قرن هجدهم میلادی، توسط آفرو-پرویی‌ها (آفریقایی تبارهای پرو) مورد استفاده قرار می‌گرفت. بردگان غرب و مرکز آفریقا که به آمریکا آورده شدند، اصیل‌ترین وارثان کاخن هستند.
در حال حاضر این ساز در سراسر قاره آمریکا، فیلیپین و اسپانیا رایج است. کاخن در دوران برده‌داری در کشور پرو توسعه یافت و تا سال ۱۸۵۰ به اوج محبوبیت رسید. در سال‌های پایانی قرن ۱۹میلادی نوازندگان کاخن، تغییراتی در ساختار و صدادهی این ساز بوجود آوردند. پس از دوران برده داری کاخن در بین دیگر ساکنین آمریکای لاتین از جمله سفیدپوستان (نسل‌های بعدی استعمارگران اروپایی) نیز رواج پیدا کرد...

ساختار ساز کاخون

کاخون جعبه ای شش وجهی و مکعب مستطیل شکل است که پنج وجه آن را از یک لایه چوب نازک به ضخامت 3/1 تا 2 سانتیمتر (5/0 تا 75/0 اینچ) می سازند . وجه ششم (که یکی از مستطیل هاست) از یک لایه تخته سه لای نازک پوشانیده می شود . این وجه که سطح ضربه خورنده یا سر(Head) کاخون است „تاپا” (Tapa) نام دارد . حفره صدا(Sound hole) در وجه كناری „تاپا” تعبیه می گردد .

صفحه چوبی „تاپا” را معمولا به طور کامل به جعبه کاخون نمی چسبانند ، به طوری که در نواحی فوقانی اش فقط در چند نقطه به کاخون متصل است. با این تمهید هنگام ضربه زدن به „تاپا” صدایی گِزمانند و خاص با افه لرزشی از کاخون به گوش می رسد .

آشنایی با ساز کاخن

نوع چوبی که صفحه „تاپا” را تشکیل می دهد بسیار متنوع است و بستگی دارد به اینکه سازنده (یا سفارش دهنده) چه نوع صدایی را ترجیح می دهد . 
صداهای با تنالیته پایین (بم) گرم و مطبوعند و صداهای با تنالیته بالا (زیر) واضح و درخشانند ، بدون آنکه تغییری در ویژگیهای صوتی کاخون از نظر کاراکتر ایجاد شود . برای ساخت صفحه „تاپا” معمولا از چوبهای درخت گیلاس ، ماهون و افرا استفاده می کنند ؛ در حالیکه بقیه قسمتهای کاخون را از چوب کاج ، صنوبر و یا سایر چوبهای سفید مرغوب می سازند . 
ساختمان ساز مکعبی چوبی است که نوازنده روی آن نشسته و به قسمت جلویی ساز که با پیچ به بدنه متصل شده است ضربه وارد میکند .
که در پشت این صفحه ۳ سیم از سیمهای گیتار با فاصله قرار دارد که از ارتعاش چوب به صدا در می آید و صدای چوب را تبدیل به صدای زنگ دار می کند .
این ساز نیز در موسیقی سنتی استفاده نمی شود و در کار های کلاسیک ، پاپ، جز ، فلامینکو ، و تلفیقی استفاده می شود .
کسانی که تنبک و دف زده اند راحتتر این ساز را یاد میگیرند .

انواع کاخن

در حال حاضر دو نوع ساز در بازار وجود دارد:

1. کاخن‌های ثابت 

   کاخن‌های ثابت دارای فنر یا سیم گیتار هستند. این نوع ساز صدای یکنواختی تولید می‌کند و قابلیت تنظیم ندارد. اما این ویژگی ربطی به حرفه‌ای بودن و یا نبودن ساز ندارد و برند‌های بسیار معروف دنیا نیز از این مدل ساز‌ها بسیار تولید و به بازار عرضه می‌کنند.

2. کاخن‌های رگلاژی

   این نوع کاخن دارای فنر یا سیم گیتار هستند، ولی قابلیت تغییر صدارا نیز دارند. این مدل ساز‌ها در نوع فنری قابلیت شل شدن فنر و پخش شدن صدای چوب، و در نوع سیمی قابلیت کوک شدن همانند گیتار برای زیر و بم شدن صدا را دارند.